تبلیغات
اقدام به منظور برداشتن بافت های شل و آویزان بازوها "لیفت بازو" یا همان "کشیدن بازو" نام دارد که در اصطلاح پزشکی به آن "براکیو پلاستی" گفته می شود. هدف از این عمل، فرم بخشی به بازوان است که زیبایی اندام و کاهش وزن را نیز در پی دارد. البته در برخی از موارد به درخواست بیمار، عمل براکیو پلاستی به همراه لیپوماتیک انجام می پذیرد؛ در این صورت بازوان شخص پس از عمل لاغر تر و مستحکم تر خواهند شد.
چه افرادی کاندید مناسبی برای عمل براکیوپلاستی هستند
معمولا افرادی که برای مدتی از رژیم های سنگین لاغری پیروی کرده اند، به عارضه ی افتادگی پوست دچار می شوند؛ این عارضه که در اصطلاح "بال خفاشی" نام دارد، با عمل لیفت بازو قابل رفع می باشد. افراد سالخورده و یا مسن از دیگر گزینه های مناسب برای انجام این عمل هستند. بالا رفتن سن در این گونه از افراد موجب می شود تا بافت های مستحکم پوست رفته رفته ضعیف گردد و انعطاف مطلوب خود را از دست دهد؛ دراین گونه مواقع افراد به افتادگی بازوان دچار می گردند. این اشخاص نیز می توانند با مراجعه به کلینیک زیبایی و مشورت با متخصصین حاذق این مشکل را برطرف نمایند. برخی از اشخاص به دلیل ابتلا به عوامل موروثی حالت ارتجاعی پوست خود را از دست می دهند و دچار افتادگی پوست می شوند. افتادگی بازوها از جمله شایع ترین عارضه های پوستی به شمار می رود که نوسانات وزنی بر شدت آن تاثیر خواهد گذاشت. این دسته از افراد نیز می توانند به منظور رفع مشکل ذکر شده، به کلینیک های زیبایی مراجعه نمایند.
کلیه ی زمان لازم برای انجام این عمل، 1 الی 2 ساعت می باشد. در گام نخست فرد بیمار طی تزریق داروهای متناسب، بیهوش خواهد شد. بیهوشی عمومی از رایج ترین روش های انجام این عمل زیبایی به شمار می رود؛ اما پزشک معالج بسته به شرایط بیمار، بهترین روش را متناسب با شرایط کنونی شخص، تجویز خواهد نمود.
گام دوم در انجام عمل لیفت بازو، بررسی میزان افتادگی بازوان می باشد که در طی آن میزان برش پوست مشخص خواهد شد. این مورد با بررسی های پزشک متخصص و بسته به میزان افتادگی پوست متغیر خواهد بود. در اغلب موارد بازو ها از قسمت زیر بغل تا نزدیکی آرنج ها برش داده خواهند شد؛ اما در مواردی که شخص به افتادگی کمتری دچار باشد، این برش ها محدود تر خواهند بود.
در گام سوم عمل براکیوپلاستی، بافت های نگهدارنده تقویت می شوند و با ایجاد بخیه های داخلی به آن شکل داده می شود.
در گام بعدی کلیه برش های ایجاد شده بر سطح پوست با استفاده از بخیه های جذبی و یا غیر جذبی بسته خواهد شد.
نکته: در صورتی که پزشک معالج از بخیه های غیر جذبی استفاده نماید، فرد بیمار باید پس از 1 الی 2 هفته به منظور خارج نمودن بخیه ها، مجددا به مطب پزشک مراجعه نماید.
احساس مستحکم تر شد بازوها پس از انجام عمل کاملا قابل حس می باشد. البته لازم به ذکر است که نتایج نهایی این عمل پس از طی شدن دوران نقاهت و برطرف شدن التهابات و کبودی های ناشی از جراحی قابل مشاهده است. تورم های ایجاد شده حدود 1 هفته پس از انجام عمل بهبود خواهند یافت و شخص قادر است پس از آن از لباس های تنگ استفاده نماید و مجدد فعالیت های پیشین خود را از سر گیرد؛ اما بهبودی نهایی پس از گذشت 6 هفته حاصل خواهد شد و پس از آن فرد بیمار هیچ گونه محدودیتی در انجام امورات خویش نخواهد داشت.
هر عمل زیبایی ممکن است ضمن داشتن مزایا، معایبی نیز به همراه داشته باشد.
1.ماندگاری جای زخم، اسکار و بخیه ها
2.ایجاد التهابات و عفونت های ناشی از عمل
3.عدم تقارن بازوان
4.آسیب رسیدن به بافت های داخلی حساسی هم چون عروق، اعصاب و...
5.بروز لختگی در وریدهای عمیق
6.احساس درد در نواحی جراحی شده (که در برخی از مواقع این درد مانا خواهد بود.)
7.ایجاد هماتوم یا خونریزی های داخلی از جمله شایع ترین پیامدهای این عمل زیبایی به شمار می روند.
